Le Fort Wrocław

Osteotomia korekcyjna
szczęki typu Le Fort I

na czym polega osteotomia korekcyjna szczęki typu LeFort

Zabieg ortognatyczny obejmujący górny łuk zębowy i związaną z nim kość – tj. szczękę – to właśnie zabieg typu Le Fort. Istnieją trzy warianty tej operacji (Le Fort I, II, III) z licznymi modyfikacjami, jednak to właśnie zabieg Le Fort I jest najczęściej wykonywaną procedurą korekcyjną szczęki. Dzięki tej procedurze rozwiązuje się problemy związane ze środkowym piętrem twarzy poprzez wysunięcie cofniętej wargi górnej, wypełnienie zapadniętej okolicy podoczodołowej. Dodatkowo z zabiegiem tym związane są aspekty typowo zębowe, czyli poprawa zgryzu lub estetyki zębów górnych (ukrycie uśmiechu dziąsłowego, wyeksponowanie mało widocznych – schowanych pod wargą górną – zębów w uśmiechu). U większości pacjentów zabieg Le Fort I znacznie poprawia oddychanie przez nos, a u niektórych niweluje chrapanie.

Umów się na konsultację

Informacja dla pacjentów NFZ

osteotomia korekcyjna Wrocław

Na czym polega osteotomia korekcyjna szczęki typu Le Fort I?

Jak już wspomniano wyżej zabieg ten polega na korekcie położenia zębów górnych wraz z przyległą kością szczęki. Aby tego dokonać specjalista chirurg szczękowo-twarzowy wykonuje niewielkie nacięcie w jamie ustnej powyżej linii dziąseł górnych zębów. Oznacza to więc, że blizna jest zupełnie niewidoczna. Po wykonaniu ustalonej sekwencji plastyki kości szczęki, następuje jej przemieszczenie wraz z zębami do nowej pozycji. Podobnie jak w przypadku zabiegu BSSO konieczne jest zespolenie kości w nowej pozycji przy użyciu biokompatybilnych tytanowych płytek i śrub.

Le Fort osteotomia korekcyjna

Le Fort. Kiedy się go wykonuje?

Dzięki temu, że procedura ta wykonywana jest na granicy jamy ustnej i dróg oddechowych (jama nosowa, podniebienie miękkie), poza poprawą zgryzu możliwe jest poprawienie drożności nosa i nosowej części gardła. Dzięki temu, gdy ustąpią obrzęki pozabiegowe, pacjenci zgłaszają znaczną poprawę oddychania przez nos. W wyniku tego osiągają lepszy komfort snu (duża część pacjentów w końcu przestaje spać z otwartymi ustami) oraz zmniejszenie lub całkowitą niwelację chrapania.

Estetyka twarzy i uśmiechu.

Dzięki poprawie położenia szczęki uzyskuje się znaczną poprawę estetyki środkowego piętra twarzy. Pacjenci, u których stwierdzana jest nieprawidłowa szkieletowa pozycja szczęki, często wyglądają na starszych niż są, ich twarz wygląda na bardziej zmęczoną, a oczy na smutne i „podkrążone”. Prawidłowe zaplanowanie zabiegu LeFort I pozwala więc odmłodzić twarz, oczom nadać naturalnej pogody, a dodatkowo wyeksponować wargę górną i stworzyć prawidłową linię uśmiechu zębów górnych.

Przygotowanie do zabiegu Le Fort

Leczenie operacyjne najczęściej poprzedzone jest leczeniem ortodontycznym. Szkieletowa wada zgryzu powoduje brak możliwości prawidłowego zagryzienia zębów. Organizm próbuje kompensować tę nieprawidłowość poprzez zmianę położenia i nachylenia zębów – tak, aby uzyskać chociaż częściowe kontakty między górnymi a dolnymi zębami. Odwróceniem tych mechanizmów jest tzw. dekompensacja ortodonyczna. W trakcie dekompensacji ortodontycznej lekarz ortodonta przy użyciu aparatów ortodontycznych powoduje przesunięcia zębowe w taki sposób, by w wyniku operacji możliwe było uzyskanie prawidłowego zgryzu. Proces ten trwa najczęściej około 2 lat.

Konsultacja przed zabiegiem

Ważnym jest, aby na początku przygotowania do leczenia operacyjnego pacjent został skonsultowany przez chirurga szczękowo-twarzowego. Podczas wstępnej kwalifikacji oceniany jest stan ogólny zdrowia pacjenta i ewentualne przeciwwskazania do takiego leczenia. Należy pamiętać, by dostarczyć chirurgowi wszelkich informacji o bieżących chorobach, przyjmowanych lekach, uczuleniach, a także o zabiegach operacyjnych przebytych w przeszłości. Na podstawie badania klinicznego, analizy badań radiologicznych (pantomogram, RTG cefalometryczne, tomograf komputerowy) oraz oceny modeli diagnostycznych uzębienia chirurg szczękowo-twarzowy wydaje opinię, czy i w jakim zakresie pacjent kwalifikuje się do zabiegów z zakresu chirurgii ortognatycznej. Ważnym jest, aby na pierwszą konsultację u chirurga szczękowo-twarzowego dostarczyć pisemny, wstępny plan leczenia ortodontycznego. Tylko wówczas chirurg będzie mógł się do niego odnieść. W ten sposób zmniejszy się ilość konsultacji, a w efekcie skróci się okres leczenia.

Pacjenci decydujący się na leczenie ortognatyczne z powodu obturacyjnych bezdechów sennych lub niezadowalającej estetyki twarzy nie zawsze wymagają leczenia aparatem ortodontycznym. Nie mniej jednak dla uzyskania optymalnych efektów bywa ono konieczne. Pacjenci cierpiący na bezdechy na pierwszą wizytę powinni dostarczyć wynik badania polisomnografii (tj. badania oceniającego stopień nasilenia bezdechów sennych).

Bezpośrednie przygotowania do zabiegu

Po zakończeniu dekompensacji ortodontycznej następuje faza bezpośredniego przygotowania do zabiegu. W trakcie tego okresu dokonywana jest finalna analiza wady zgryzu połączona z wykonaniem cyfrowego planu operacji (virtual 3D surgical planning). Dzięki odpowiedniej obróbce badania tomografii komputerowej i skanów uzębienia możliwe jest precyzyjne zaplanowanie niezbędnych przemieszczeń w zakresie szkieletu twarzoczaszki. Planowanie połączone jest z wykonaniem tzw. szablonów/płytek operacyjnych, które następnie pozwolą na bloku operacyjnym przenieść plan wirtualny na rzeczywiste warunki.

Ponadto podczas przygotowania do zabiegu operacyjnego wskazane jest odbycie konsultacji z fizjoterapeutą biegłym w rehabilitacji układu stomatognatycznego (tj. mięśni żucia, stawów skroniowo-żuchwowych), logopedą oraz psychologiem. Wreszcie bezwzględnie konieczne jest wyleczenie wszystkich ubytków próchnicowych oraz innych stanów chorobowych jamy ustnej przed przystąpieniem do leczenia operacyjnego.

Le Fort – przed zabiegiem

Do szpitala należy zabrać:
– środki higieny osobistej, wygodną odzież i piżamę
– szczoteczkę do zębów z małą główką i miękkim włóknem, pastę do zębów z fluorem
– płyn do dezynfekcji jamy ustnej na bazie chlorheksydyny (np. Eludril, Corsodyl)
– roztwór wody morskiej w aerozolu do nawilżania nosa i zatok
– krople udrażniające do nosa (np. xylogel, otrivin, nasivin)
– zestaw wyciągów (gumek) ortodontycznych (od lekarza ortodonty)
– chłodzące żele do zamrażania
– dokumentację radiologiczną (RTG, tomograf)
– zaświadczenia od lekarzy innych specjalności o braku przeciwwskazań do operacji (w przypadku pacjentów obciążonych innymi chorobami)
– wyniki badań laboratoryjnych jeśli zalecono ich wykonanie

Le Fort – po zabiegu

W zależności od zakresu zabiegu pacjent spędza w szpitalu na obserwacji od jednego do kilku dni. W trakcie hospitalizacji podawane są stosowne leki, wykonywane są badania kontrolne i ocena wczesnego gojenia.

Po zabiegu należy przestrzegać następujących zaleceń:
– dieta płynna/papkowata przez 6 tygodni
– zakaz intensywnego wydmuchiwania nosa przez 4 tygodnie
– stosowanie leków wg zaleceń z wypisu
– zgłaszanie się na zalecone wizyty kontrolne
– dbanie o higienę jamy ustnej
– odpowiednia podaż płynów (minimum 2 litry niekalorycznych płynów na dobę)
– utrzymywanie unieruchomienia międzyszczękowego (wyciągi ortodontyczne)
– oszczędzający tryb życia przez 6 tygodni

Stosowanie się do zaleceń i współpraca z chirurgiem w okresie pozabiegowym pozwoli zoptymalizować proces gojenia. Oczekuje się, że po 6 tygodniach nastąpi zrost kości. Obrzęki pozabiegowe ulegają znacznej redukcji w ciągu pierwszych dwóch tygodni od zabiegu, zaś ich pełne ustąpienie i adaptacja tkanek miękkich do nowych warunków kostnych trwa jeszcze przez kilka kolejnych miesięcy. Dla optymalizacji gojenia tkanek miękkich wskazana jest współpraca z fizjoterapeutą. Zalecana jest również rehabilitacja logopedyczna.

Cennik