Skip to main content

Zabieg ten może być przeprowadzony jako tzw. chirurgia jednego dnia – to znaczy, że przyjęcie do szpitala, wykonanie zabiegu w znieczuleniu ogólnym oraz wypisanie ze szpitala następuje tego samego dnia. Zakotwienia szkieletowe to specjalne minipłytki tytanowe wprowadzane w kości szczęki i/lub żuchwy, mające służyć lekarzowi ortodoncie jako stabilny punkt przyłożenia sił ortodontycznych.

Zakotwienia szkieletowe

Na czym polega zakotwienie szkieletowe płytką Bollarda?

Istotą zabiegu jest wprowadzenie (najczęściej czterech) minipłytek w odpowiednie okolice szczęki i/lub żuchwy. Mniejsza część każdej z płytek po zabiegu będzie widoczna w jamie ustnej, żeby można było wykorzystać je do przenoszenia sił ortodontycznych. Zabieg wykonywany jest z wytworzeniem bardzo niewielkich ran w jamie ustnej w okolicy każdej płytki, toteż nie wiąże się z wytworzeniem widocznych blizn.

Zakotwienia szkieletowe  płytka Bollarda

płytka Bollarda

Zakotwienie szkieletowe.
Kiedy się je wykonuje?

O ile niemal wszystkie zabiegi z zakresu chirurgii ortognatycznej przeprowadzane są u pacjentów z zakończonym rozwojem kostnym, o tyle wykorzystanie zakotwień szkieletowych jest głównie kierowane do pacjentów w wieku rozwojowym. Głównie są to pacjenci obciążeni szkieletową wadą zgryzu klasy III na podłożu niedorozwoju szczęki.

Przygotowanie do zakotwienia szkieletowego

Pacjent kierowany do zabiegu wprowadzenia zakotwień szkieletowych musi być pod opieką lekarza ortodonty, który jest biegły w leczeniu szkieletowych wad zgryzu. Na konsultację do chirurga szczękowo-twarzowego należy zgłosić się więc z pisemnym planem leczenia ortodontycznego zawierającego informację, w którym regionie lekarz ortodonta oczekuje wprowadzenia minipłytek Bollarda.

Chirurg szczekowo-twarzowy dokonuje oceny zarówno stanu ogólnego pacjenta, jak i miejsca operowanego. Następnie kwalifikuje pacjenta do zabiegu, aczkolwiek najczęściej konieczne jest wykonanie badań radiologicznych.

Zakotwienie szkieletowe – przed zabiegiem

Do szpitala należy zabrać:
– środki higieny osobistej, wygodną odzież i piżamę
– szczoteczkę do zębów z małą główką i miękkim włóknem, pastę do zębów z fluorem
– płyn do dezynfekcji jamy ustnej na bazie chlorheksydyny (np. Eludril, Corsodyl)
– roztwór wody morskiej w aerozolu do nawilżania nosa i zatok
– krople udrażniające do nosa (np. xylogel, otrivin, nasivin)
– zestaw wyciągów (gumek) ortodontycznych (od lekarza ortodonty)
– chłodzące żele do zamrażania
– dokumentację radiologiczną (RTG, tomograf)
– zaświadczenia od lekarzy innych specjalności o braku przeciwwskazań do operacji (w przypadku pacjentów obciążonych innymi chorobami)
– wyniki badań laboratoryjnych jeśli zalecono ich wykonanie.

Płytka Bollarda – po zabiegu

Zabieg najczęściej przeprowadzany jest w trybie chirurgii jednego dnia. W trakcie hospitalizacji podawane są stosowne leki, ponadto wykonywane są badania kontrolne i ocena wczesnego gojenia.

Po zabiegu należy pamiętać o przestrzeganiu następujących zaleceń:
– dieta płynna/papkowata przez 4 tygodnie
– stosowanie leków wg zaleceń z wypisu
– zgłaszanie się na zalecone wizyty kontrolne
– dbanie o higienę jamy ustnej (w trakcie użytkowania płytek Bollarda nie zaleca się jednak stosowania szczoteczki sonicznej, nie wolno również wywierać innych niż ortodontyczne i szczotkowanie sił na minipłytki, gdyż grozi to ich utratą)
– odpowiednia podaż płynów (minimum 2 litry niekalorycznych płynów na dobę)

Podsumowując, stosowanie się do zaleceń i współpraca z chirurgiem w okresie pozabiegowym pozwoli zoptymalizować proces gojenia. Po wygojeniu najistotniejsze jest użytkowanie wprowadzonych zakotwień zgodnie z zaleceniami lekarza ortodonty, dlatego niezbędne są wizyty kontrolne.

zakotwienie szkieletowe

Zakotwienie szkieletowe płytką Bollarda
– efekty przed i po zabiegu